รักที่มีเธอมันคงน้อยไป มันไม่พอใช่ไหมเธอ
เจ็บไม่รู้เท่าไร แต่ใจกลับไม่จำ
ต้องคอยเจ็บซ้ำๆ อย่างนั้น
ภาพมันยังติดตาฝังใจ
ยังคงตามหลอกหลอน ในใจฉัน
เมื่อเธอกุมมือเขา รักของเรา
ที่เคยมีกัน มันจบลงไปตอนไหน
รู้แต่มันทำไม่ได้
เพราะรักมากไปไม่ต่างจากไฟที่มันยังแผดเผา
รู้เธอมีเขาข้างกาย ยังโง่งมงาย
ต้องเจ็บเจียนตาย ก็เพราะว่ารักเธอ
หลอกตัวเองทุกคืน ทนฝืนยิ้มทั้งน้ำตา
คอยปลอบใจตัวเอง ว่าเธอยังมีใจ
ยิ่งคิดก็ยิ่งปวดใจ เกลียดตัวเองที่แม่งเสียดาย
โดนเธอมองเป็นแค่ของตาย เสือกไม่จำสักที
ภาพมันยังติดตาฝังใจ
ยังคงตามหลอกหลอน ในใจฉัน
เมื่อเธอกุมมือเขา รักของเรา ที่เคยมีกัน
มันจบลงไปตอนไหน
รู้แต่มันทำไม่ได้
เพราะรักมากไปไม่ต่างจากไฟที่มันยังแผดเผา
รู้เธอมีเขาข้างกาย ยังโง่งมงาย
ต้องเจ็บเจียนตาย ก็เพราะว่ารักเธอ
รู้แต่มันทำไม่ได้
เพราะรักมากไปไม่ต่างจากไฟที่มันยังแผดเผา
รู้เธอมีเขาข้างกาย ยังโง่งมงาย
ต้องเจ็บเจียนตาย ก็เพราะว่ารักเธอ
รู้แต่มันทำไม่ได้
เพราะรักมากไปไม่ต่างจากไฟที่มันยังแผดเผา
รู้เธอมีเขาข้างกาย ยังโง่งมงาย
ต้องเจ็บเจียนตาย ก็เพราะว่ารักเธอ